Bajeczna wyspa Mykonos

gru 19, 2013 przez Micha K.

Mykonos, malownicza grecka wyspa z bielonymi dumkami, będąca częścią archipelagu Cyklady, jest miejscem niejako rajskim i wymarzonym zarówno do zwiedzania, jak i do odpoczynku. Leży w sąsiedztwie wysp Paros, Siros, Tinos i Naksos, na morzu Egejskim. Jej teren zajmuje 105,2 km2, z populacją wynoszącą ponad 10,134 mieszkańców (na rok 2011), głównie osiedlonych w mieście Mykonos. Corocznie wyspę tą odwiedza ponad milion turystów.
Sama wyspa składa się głównie z granitu, a teren jest kamienisty.

MYKONOS – HISTORIA

Znaleziska archeologiczne odkryte na przestrzeni lat pokazały, że około roku 3000 p.n.e. Mykonos mogli już zamieszkiwać Karowie pochodzący z południowo-zachodniej części Azji, jednak co do tego archeolodzy nie są pewni.

Pewne jest, że pierwsza wzmianka o osadnikach na Mykonos pochodzi już z XI wieku p.n.e. Mowa tu o osadnikach jońskich, należących do indoeuropejskiego plemienia protogreckiego, które około roku 2000 p.n.e. przybyło do Grecji. Badacze języka odkryli, że dialekt, którym posługiwali się osadnicy jońscy, był jednym z głównych dialektów używanych w Grecji, a przy tym – był najstarszym. Z biegiem lat głównym zajęciem politeistycznych mieszkańców stało się rolnictwo, a także zaopatrywanie leżącej 2 km dalej wyspy Delos w rozmaite dobra. Początkowo na wyspie znajdowały się jedynie dwa miasta.

W latach późniejszych wyspa Mykonos została przejęta przez Imperium Rzymskie, następnie została wcielona do imperium bizantyjskiego, co trwało do XII wieku. Wraz z upadkiem Konstantynopola w 1204 roku wyspa przeszła pod władanie Ghiziego, powiązanego z Dożem Wenecji. Pod koniec XIII wieku wyspa została najechana przez Katalończyków, a koniec końców przeszła pod opiekę Wenecjan w 1390 roku.

W 1537 roku wyspa została zaatakowana przez admirała wojsk Imperium osmańskiego i najbardziej znanego pirata – Barbarossę. W 1718 roku wyspę opuścili ostatni Wenecjanie.

Mykonos w XVIII wieku był ośrodkiem handlu, który przyciągał nie tylko imigrantów z okolicznych wysp szukających, aby zarobić, ale i piratów, którzy od czasu do czasu łupili okoliczny port.

Od 1904 roku po I Wojnę Światową, aż do początku XX wieku handel na Mykonos podupadł, co związane było również z otwarciem Kanału Korynckiego łączącego Morze Egejskie z Morzem Jońskim. Z tego też powodu wielu mieszkańców wyemigrowało do Grecji i innych państw zagranicznych.

Dzięki odkryciom archeologicznym dokonywamy przez członków Francuskiej Szkoły Archeologii, która rozpoczęła swoje pierwsze prace w Delos, w 1873 roku, Mykonos doświadczyło wzrostu liczby turystów odwiedzających wyspę, która stała się ulubionym miejscem na spędzenie wakacji również dla polityków, artystów oraz miliarderów.

MYKONOS – MITOLOGIA

Według greckiej mitologii nazwa wyspy pochodzi od imienia pierwszego władcy – Mykona, który był synem lub wnukiem boga Apollo. Wierzy się, że wyspa ta była również miejscem walki Zeusa z Tytanami i miejscem, gdzie Herkules zabił gigantów chroniących Olimp. Wszelkie większe skały znajdujące się na wyspie mają być skamieniałymi ciałami martwych gigantów.

MYKONOS – KLIMAT

Na Mykonos Słońce świeci około 300 dni w roku, a opadów deszczu doświadczyć można jedynie między lutym, a marcem. Średnie dzienne temperatury wynoszą od 14 stopni Celsjusza w styczniu i lutym, po 26 stopni w czerwcu, lipcu i sierpniu. Średnie temperatury w nocy od 9 stopni w styczniu i lutym, po 22 stopnie w lipcu i sierpniu. Średnia temperatura wody wynosi od 17 stopni w marcu i kwietniu, po 25 stopnie w sierpniu.

MYKONOS – ATRAKCJE

Będąc na wyspie pierwsze co zwraca uwagę to domy zbudowane z białego piaskowca. Kolejnymi atrakcjami wartymi odwiedzenia są:

• Biblioteka Miejska w mieście Mykonos, zbudowana w XVIII wieku, posiadającą na stanie ponad 8000 książek, a także szeroką kolekcję fotografii pochodzących z XVIII i XIX wieku czy monety z Cyklad,
• 16 sztuk XVI-wiecznych wiatraków, widocznych z każdego miejsca na wyspie. Są również pierwszym obiektem, który ujrzymy, po przybyciu do portu Alefkandra, gdyż stoją na wzgórzu. Większość wiatraków skierowana jest na północ, skąd przez większą część roku wieje najsilniejszy wiatr. Charakterystyczną cechą jest ich kolor biały, spiczasty dach oraz małe okna,
• Pelikan Petros, czyli pelikan różowy (zwany również pelikanem baba), który stał się oficjalną maskotką Mykonos. Historia głosi, że w 1958 roku przy brzegu wyspy został znaleziony ranny pelikan. Rybak, który go znalazł, zaopiekował się nim i wyleczył. Był on również dokarmiany przez innych mieszkańców, którzy wkrótce nadali mu imię „Petros”. Imię te było swoistym żartem, gdyż „petro” oznacza po grecku dosłownie „skałę” lub „kamień”, lecz nie dosłownie – „stary i zrzędliwy”. Niestety, Petros w 1985 roku został potrącony przez samochód i ku rozczarowaniu mieszkańców i turystów – nie udało mu się wyzdrowieć. Obecnie, w okolicach głównego miasta, spotkać można aż trzy pelikany, z których jeden został ponownie nazwany „Petros”. Jako ciekawostka, pelikana różowego czasami można spotkać i w Polsce,
• Mała Wenecja, czyli dzielnica Mykonos Alefkandhra, gdzie domy (zwykle należące do rybaków) znajdują się na linii wodnej, a ich balkony zawieszone są bezpośrednio nad morzem. Niegdyś takie domy należały do bogatych kupców i kapitanów, i posiadały niewielkie drzwi piwniczne prowadzące bezpośrednio do morza oraz podziemną przestrzeń magazynową. Konstrukcja taka dawała wrażenie, że mieszkańcy takich domów są w rzeczywistości piratami, którzy pod ziemią chowają zrabowany łup, a dzięki drzwiom piwnicznych prowadzącym do morza mogą niepostrzeżenie wymknąć się i uciec,
• Tria Pigadia, czyli trzy identyczne studnie o głębokości 5-6 metrów, stojące na środku miasta Mykonos. Wybudowane w 1722 roku zaopatrywały mieszkańców w wodę pitną,
• Latarnia Armenistis, czyli wciąż działająca latarnia morska zbudowana w mieście Fanari, co po grecku oznacza „latarnię”,
• Muzeum archeologiczne zbudowane w 1905 roku, najstarsze muzeum w Grecji, które powstało dzięki wkładowi Ministerstwa Edukacji i Stowarzyszenia Archeologicznego Aten. W muzeum można obejrzeć przedmioty pochodzą z VIII wieku p.n.e.,
• Egejskie Muzeum Morskie w Mykonos otwarte w 1985 roku, mające na celu promowanie greckiej historii związanej z morzem, gdzie można obejrzeć np. statki handlowe,
• Muzeum Folkloru, które w swoich zbiorach posiada XIX-wieczne meble, biżuterię, ceramikę, rzeźby marmurowe czy nagrobki. Posiada także modele XIX-wiecznych statków, map, kotwic i dział używanych podczas wojny o niepodległość Grecji w latach 1821-1832,

MYKONOS – TRANSPORT

Około 4 km od miasta Mykonos znajduje się lotnisko, które obsługuje większość lotów międzynarodowych. Na wyspę dostać się można również drogą morską – łodzią czy promem, które kursują każdego dnia. Na samej wyspie możemy przemieszczać się pieszo, taksówką, autobusem lub łodzią.

MYKONOS – GASTRONOMIA I NOCLEGI

Jako, że Mykonos jest wyspą polegającą w większości na turystyce, każdy bez problemu znajdzie dla siebie odpowiedni nocleg, a także miejsce, gdzie skosztuje kuchni śródziemnomorskiej. Mykonos to również miasto imprez, które zwykle zaczynają się na plaży, a kończą w wielu klubach rozrywkowych.