Bath, czyli Łaźnie Rzymskie w Anglii

paź 3, 2013 przez Micha K.

POŁOŻENIE GEOGRAFICZNE

Miasto Bath, położone w ceremonialnym hrabstwie (jednostka podziału terytorialnego mająca znaczenie historyczne i geograficzne, gdzie rezydował bezpośredni reprezentant monarchy brytyjskiego) Sommerset, w południowo-zachodniej Anglii. Od Londynu dzieli je 156 km, od Bristolu 21 km.

HISTORIA

Sama nazwa miasta bezsprzecznie kojarzy się z angielskim słowem „bath”, czyli „kąpiel”. I ma to podłoże historyczne. Pomimo przekazów ustnych mówiących, że samo miasto było znane przed pojawieniem się w nim Rzymian, oficjalnie zostało przez nich założone jako spa w 60 roku A.D., czyli około 20 lat po tym, jak przybyli na tereny brytyjskie. Posiadało ono wtedy łacińską nazwę Aquae Sulis, czyli „wody Sulis”. Rzymianie zbudowali tu łaźnie, rozbudowywane przez kolejne 300 lat oraz świątynię położoną na wzgórzach Bath, w dolinie rzeki Avon, w pobliżu gorących źródeł. Archeologiczne odkrycia pokazują, że główne źródło rzymskich łaźni było traktowane jako kapliczka przez Brytów z epoki żelaza, i była poświęcona bogini Sulis, którą z kolei Rzymianie utożsamiali z Minerwą. W świętych źródłach znaleziono także metalowe tabliczki zwane Curse tablets (łac. defixio), z wyrytymi na nich tekstami w języku łacińskim. Zwykle teksty te zawierały klątwy  rzucane przez twórcy napisów na osoby, które ich skrzywdziły lub uczyniły niesprawiedliwość, wraz z imieniem sprawcy. Wierzono, że wszystkie klątwy czyta bogini Sulis Minerwa, i w odpowiednim czasie spełni je.

Warto dodać również, że właśnie w Bath, w 973 roku w kościele anglikańskim Bath Abbey (Opactwo Bath), został ukoronowany Edgar Spokojny, znany jako Edgar I.

Uważa się, że to właśnie w Bath rozegrała się bitwa znana jako bitwa pod Mons Badonicus (lub bitwa pod Badon Hill, gdyż Bath znane było Sasom jako Badon), około roku 500 A.D., gdzie król Artur miał pokonać Anglosasów, jednak brak jest dowodów historycznych oraz źródeł na potwierdzenie tego.

W 577 roku miasto zostało podbite przez Sasów z zachodu podczas bitwy pod Deorham. Jeden z rzymskich basenów w Bath opisany jest w VIII-wiecznym poemacie „The Ruin”, napisanym w języku staroangielskim. W IX wieku miasto przeszło pod panowanie króla Alfreda Wielkiego, a później, za panowania Edwarda Staszego, w Bath powstała mennica wytwarzająca monety oparte na projekcie mennicy z Winchester, lecz z napisem „BAD” na rewersie, odnoszącym się do anglosaskiej nazwy miasta Baðum, Baðan lub Baðon, co znaczyło „w łaźniach”. Następny król, Wilhelm II Rudy przyznał miasto królewskiemu lekarzowi, Janowi z Tours, który mianował się biskupem Wells i opatem Bath.

Podczas angielskiej wojny domowej w Bath stacjonowały wojska króla Karola I Stuarta, a na umocnienia miasta wydano siedem tysięcy funtów. Jednakże, na widok armii parlamentu pod bramami te zostały otwarte, a miasto poddało się bez walki.

Dalsza historia miasta to rozwój architektury i miasta związany z coraz liczniejszym gronem odwiedzających słynne spa, a także wybudowanie w XVIII wieku pierwszego teatru w Bath – Old Orchard Street Theatre, który został przebudowany na Theatre Royal, i wraz z Grand Pump Room dołączony do kompleksu Łaźni Rzymskich.

PRZYRODA i KLIMAT

Bath leży w dolinie rzeki Avon, wśród wzgórz wapiennych, uznanych za „Obszar o wybitnie pięknie naturalnym” (ang. Area of Outstanding Natural Beauty), czyli strefy mającej na celu zachowanie naturalnego piękna obszarów. Miasto posiada także geotermalne źródła, które powstały poprzez opady deszczu na masyw wzgórz Mendip. Woda deszczowa przesiąkła przez wapienie, z których zbudowane jest wzgórze, na głębokość od 2,742 m do 4,267 m, gdzie została podgrzana energią geotermalną do temperatury od 64 do 96 stopni Celsjusza. Następnie, za sprawą ciśnienia, podgrzana woda przedostała się na powierzchnię przez pęknięcia w wapieniu.

Klimat w Bath jest bardziej wilgotny, a przy tym łagodniejszy niż w pozostałej części kraju, ze średnią roczną temperaturą wynoszącą 10 stopni Celsjusza, śednio 21 stopni w okresie letnim i od 1 do 2 stopni Celsjusza w okresie zimowym.

ATRAKCJE

W XVIII wieku miasto było ośrodkiem życia artystycznego za sprawą teatru Old Orchard Street Theatre. Obecnie Bath posiada pięć teatrów, Ustinov Studio (otwarty w 1997 roku), the egg (otwarty w 2005 roku), Bath Theatre Royal (otwarty w 1805 roku), Mission Theatre (otwarty w 2004 roku) i Rondo Theatre (otwarty w 1989 roku). Opactwo Bath posiada znane na całym świecie niemieckie organy firmy Klais, i gości od 20 do 26 recitali organowych każdego roku.

W Forum, budynku niegdyś będącym kinem, odbywa się corocznie Bath International Music Festival i festiwal muzyki Mozarta. Oprócz tego doświadczymy coroczny Bath Film Festival, czyli festiwal filmowy, Bath Literature Festival – festiwal literatury.

Spragnionym wrażeń wizualno-artystycznych polecić trzeba takie muzea jak Victoria Art Gallery – darmowe muzeum sztuki, Museum of East Asian Art – muzeum wschodnio-azjatyckiej sztuki i Holburne Museum of Art w Sydney Pleasure Gardens. Oprócz tego zwiedzić możemy Bath Postal Museum, czyli muzeum pocztowe założone w 1979 roku, Fashion Museum – muzeum mody, zawierające ubrania kobiece, męskie i dziecięce pochodzące z XVI wieku, a także, dla miłośników Jane Austen – Jane Austen Centre, gdzie znaleźć możemy rzeczy związane z pobytem Jane Austen w Bath, gdzie mieszkała od 1801 roku. Miasta, za którym zresztą nie przepadała, uwieczniła w dwóch książkach, „Opactwo Northanger” i „Perswazje”. Miłośnicy patrzenia w gwiazdy znajdą Herschel Museum of Astronomy, niewielkie muzeum poświęcone życiu i pracy znanego astronoma Williama Herschela i jego siostry Caroline Herschel. Nie można zapomnieć o głównej atrakcji miasta Bath – Łaźniach Rzymskich, gdzie możemy odpocząć, naładować baterie, podreperować zdrowie, a także wyobrazić sobie Rzymian odpoczywających tutaj setki lat temu.

Dzieci, a także pary chcące poczuć odrobinę romantyzmu znajdą w Bath atrakcję, której trzeba spróbować – lot balonem odbywający się w okresie wakacyjnym, w ramach Champagne Baloon Flights. Do podziwiania jest panorama Bath, która zapiera dech w piersiach. Sama nazwa przelotu pochodzi od prezentu, który dostają uczestnicy od pilota, czyli szampana wraz ze zdjęciem.

Jak wspomniano już wcześniej, miasto Bath słynie również z ciekawej architektury. Właśnie jedną z takich ciekawostek jest pasaż z hotelem, mieszkaniami i muzeami, Royal Crescent, który u podstawy ma półksiężyc, a także 114 wielkich kolumn sięgających drugiego piętra.

Kolejną atrakcją jest wpisany na listę Dziedzictwa Narodowego UNESCO Royal Circus o kształcie koła. Zarówno Royal Crescent i Royal Circus z lotu ptaka wyglądają jak jeden z masońskich symboli – klucz.

GASTRONOMIA

Jako, że Bath odwiedza rocznie setki tysięcy turystów, miasto bogate jest w lokale, gdzie zmęczony i głodny turysta może odpocząć i posilić się. W mieście znajdziemy ponad 100 restauracji, i drugie tyle barów i mniejszych lokali. Warto wspomnieć, że Bath słynie ze znanych na całą Anglię bułeczek robionych z XVII wiecznej receptury, zwanych Sally Lunn’s buns.

NOCLEG

Miasto oferuje nocleg w ponad 80 hotelach (w tym dwa pięciogwiazdkowe), a także ponad 180 pensjonatów typu bed & breakfast.

Tagi: UNESCO